W bieżącym, 2025 roku, mija sto lat od dwóch pierwszych w Polsce zabiegów ochrony roślin z powietrza. W 1927 roku przeprowadzono kolejne doświadczenia, tym razem także w ochronie roślin uprawnych. Po upływie przeszło dwudziestu lat nad Wisłą powrócono do idei ochrony roślin z powietrza. Z czasem ta gałąź lotnictwa stała się polską specjalnością. Rola polskiego agrolotnictwa gwałtownie wzrosła w końcu lat 60. XX wieku.

Od lat 90. XX wieku znaczenie polskiego lotnictwa rolniczego systematycznie malało. W pierwszej dekadzie XXI wieku zakończyły się ostatnie duże kontrakty zagraniczne. W kraju tymczasem obowiązujące przepisy znacząco zawęziły możliwe dla samolotów i śmigłowców pole działania w rolnictwie. Dziś tradycje polskiego agrolotnictwa kontynuowane są przez lotnictwo przeciwpożarowe. O lotnictwie rolniczym przypominają zjazdy agrolotników oraz wystawy stałe w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie i Muzeum Narodowym Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie. Książka doktora Mariusza Niestrawskiego ma z jednej strony być katalogiem szreniawskiej wystawy „Agrolotnictwo”, a z drugiej stanowić swego rodzaju syntezę dziejów polskiego lotnictwa rolniczego. Dobór treści stanowi wypadkową najważniejszych i najbardziej spektakularnych wątków z historii polskiego lotnictwa rolniczego. Jest to wybór subiektywny i może wywołać dyskusję – ze wszech miar pożyteczną, bowiem niniejszej książce nie stawia się zadania pełnego omówienia losów polskiego lotnictwa rolniczego.

Z recenzji prof. dr. hab. Macieja Franza: Jest to najpewniej, pierwsze tak pełne ujęcie dziejów polskiego agrolotnictwa, omówienie jego techniki, w tym zwłaszcza statków powietrznych, przy jednoczesnym osadzeniu tegoż, w szerszym kontekście, nie tylko europejskim, ale także państw afrykańskich, czy też azjatyckich, które korzystały z polskich konstrukcji, polskich pilotów, techników, specjalistów, jednocześnie próbując wzorem Polski unowocześniać swoje rolnictwo, wykorzystując właśnie agrolotnictwo.

Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Mroczkowskiego, prof. UR: „Historia polskiego agrolotnictwa” to praca przełomowa. Łączy rzetelność warsztatową z pasją badawczą, a jednocześnie udowadnia, że nawet w pozornie niszowych obszarach historii techniki kryją się fascynujące opowieści o ludziach, ideach i instytucjach. Książka wypełnia istotną lukę w polskiej literaturze, a jej znaczenie wykracza poza wąskie grono pasjonatów lotnictwa – to dzieło ważne dla historyków gospodarki, socjologów techniki, kulturoznawców i wszystkich, którzy interesują się historią polskiej nowoczesności.

A ja jak zawsze szczerze polecam książkę tegoż Autora tym bardziej, że takiej pozycji i to na takim poziomie na polskim rynku wydawniczym jeszcze nie było!